Komunikat
  • Przypominamy, że od 1 lutego 2023 r. obowiązują krótsze dyżury Starostwa Powiatowego w Bełchatowie. We wtorki zarówno urząd jak i kasa czynne są do godz. 17. ∗
Wtorek 19 marca 2024

Kościoły

Proszę określić gdzie leży problem:
Proszę wpisać wynik dodawania:
4 + 9 =
Link
Proszę wpisać wynik dodawania:
4 + 9 =

Kościół  Narodzenia pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Bełchatowie

Wzniesiony w latach 1720 - 1731 na miejscu dawnego drewnianego kościoła i budynku klasztornego. Fundatorem budowy nowej świątyni był Stanisław Rychłowski, chorąży sieradzki wraz z żoną Anną. Kościół konsekrowano w 1731 r., zaś w 2003 r. Wyniesiono go do godności „Fary”. Do cennych elementów wyposażenia kościoła należą m.in. ołtarz Matki Boskiej Pocieszenia z poł. XVIII w., ambona i parapet chóru muzycznego rzeźbione przez Franciszkanina Floriana Fortemana, drewniane rzeźby oraz barokowa rzeźba Chrystusa Ukrzyżowanego z I poł. XVIII w. W sąsiedztwie budynek poklasztorny murowany z I połowy XVIII w. O.O. Franciszkanów - obecnie plebania.

Kościół pw. Wszystkich Świętych w Grocholicach (M. Bełchatów)

Gotycki, murowany, rzymskokatolicki kościół wzniesiony w początkach XV w., z fundacji arcybiskupa gnieźnieńskiego Wincentego z Czarnkowa. W latach 1897 - 1910 dzięki działaniom ówczesnego proboszcza ks. Franciszka Zająca, świątynia została odbudowana i rozbudowana w stylu neogotyckim. Park przykościelny z XIV w. Ołtarz w stylu barokowym z rzeźbami XVII w., Chrzcielnica kamienna z XVII w., trzy figury św. Doroty, Św. Katarzyny, św. Marii Magdaleny - drewniane, gotyckie z XIV w. wmontowane w ambonę. Najstarsza parafia w Bełchatowie - erygowana w 1230 r.

Kościół pw. św. Rocha w Postękalicach (gm. Bełchatów)

Drewniany kościół wzniesiony w 1737 r. We wnętrzu świątyni możemy odnaleźć m.in. Belkę tęczową z wyrytą datą budowy kościoła, drewniany ołtarz główny z obrazem przedstawiającym „Zaśnięcie Matki Boskiej” z XVIII w. oraz pochodzące również z tego samego okresu chrzcielnicę w kształcie stojącego anioła i wiszący świecznik z brązu i ze szkła. Na wieży kościoła wisi zabytkowy, odlany z brązu dzwon.

Kościół pw. św. Rocha w Drużbicach

Murowana świątynia wzniesiona w latach 1889 - 1897 i zaprojektowana przez Kornelego Szrettera. Kościół został konsekrowany w 1905 r. przez biskupa włocławskiego Stanisława Zdzitowieckiego. W jego środku mieszczą się ołtarz główny z obrazami św. Rocha i Matki Boskiej Częstochowskiej, ołtarze boczne z obrazami Najświętszego Serca Pana Jezusa, św. Józefa i Matki Boskiej Nieustającej Pomocy oraz 15-głosowe organy. W bliskiej odległości od świątyni znajduje się stary cmentarz, na którym możemy odnaleźć zabytkowe nagrobki.

Kościół pw. św. Ignacego Loyoli w Suchcicach (gm. Drużbice)

Drewniany kościółek z XIX w. ufundowany przez chorążego sieradzkiego Ignacego Suchcickiego. Wewnątrz kościoła warto obejrzeć ołtarz główny z obrazami św. Ignacego Loyoli i Świętej Trójcy oraz dwa ołtarze boczne, w których znajdują się obrazy św. Ewy i Matki Bożej Jasnogórskiej oraz św. Kazimierza i św. Antoniego Padewskiego. Interesująca jest również chrzcielnica oraz kilka starych obrazów. Przy świątyni rosną zabytkowe lipy, a przy plebanii - piękna słupowa kapliczka. Niedaleko kościoła warto zwiedzić cmentarz parafialny, na którym zachowały się nagrobki niektórych właścicieli dóbr suchcickich.

Kościół pw. św. Jana Chrzciciela w Łękińsku (gm. Kleszczów)

Rzymskokatolicki kościół parafialny, wzniesiony w latach 1817 - 1822 w stylu neobarokowym. We wnętrzu kościoła znajduje się marmurowa posadzka oraz klasycystyczne wyposażenie pochodzące z czasu budowy świątyni, murowany ołtarz główny zdobiony złoceniami, ołtarze boczne zdobione polichromią i drewnianymi sztukateriami. Najbardziej wartościowym zabytkiem jest XVII-wieczny pacyfikał w kształcie krzyża. Na uwagę zasługują również tablica fundacyjna z datą 1817 r., tablica nagrobna Anny Tarnowskiej zmarłej w 1824 r., organy kościelne z 1868 r., XIX-wieczne świeczniki, konfesjonał z 1915 r. oraz ambona i chrzcielnica. Za kościołem znajdują się mogiły żołnierzy Wojska Polskiego poległych we wrześniu 1939 r.

Kościół pw. Najświętszego Serca Jezusowego w Parznie (gm. Kluki)

Parafia parzeńska liczy ponad 800 lat. Za datę jej utworzenia przyjmuje się 1176 r. Jest to jedna z najstarszych parafii na terenie diecezji łódzkiej. Obecny, murowany, neoromański kościół w Parznie, został wzniesiony w latach 1905 - 1912. Jest to budowla typu bazylikowego, z jedną wieżą i półkolistym portalem. Do cennych zabytków świątyni należą m.in. drewniany ołtarz boczny z II poł. XVIII w., drewniana rokokowa ambona, drewniany, barokowy, krucyfiks ołtarzowy z 1670 r. oraz gotycki kielich z XVI w. W krypcie kościoła znajduje się grób Wandy Malczewskiej (1822 - 1896), wiejskiej nauczycielki i działaczki społecznej, mistyczki pomagającej potrzebującym. W 1996 r. rozpoczął się jej proces beatyfikacyjny. Z powodu grobu Parzno stało się celem licznych pielgrzymek i spotkań modlitewnych. Niedaleko kościoła usytuowany jest murowany dworek z początków XX w., w którym mieści się Muzeum Modlitewnika Polskiego im. Sługi Bożej Wandy Malczewskiej.

Kościół pw. Świętej Trójcy w Kaszewicach (gm. Kluki)

Drewniany kościół wzniesiony w 1612 roku, od 1862 r. samodzielna parafia rzymskokatolicka. Jego budowę ufundował Michał Koniecpolski - właściciel pobliskich posiadłości. W 1725 r. kościół został powiększony o kaplicę pw. Matki Bożej, której fundatorem był Kacper Cieński, kolejny właściciel Kaszewic. Obecnie wnętrze świątyni zdobią drewniane ołtarze z XVII - XVIII w. oraz ambona. Możemy w nim również odnaleźć kamienną chrzcielnicę oraz wartościowe rzeźby i obrazy z XV - XVIII w. W sąsiedztwie kościoła znajduje się kapliczka z figurką św. Jana Nepomucena. W jej pobliżu stoi murowana dzwonnica. W kierunku południowym za drogą znajduje się XIX-wieczna murowana plebania.

Kościół pw. Nawiedzenia NMP w Ruścu (gm. Rusiec)

Obecny murowany kościół w stylu neogotyckim wzniesiony został w latach 1895 – 1911. Jest to świątynia jednonawowa z wieżą, której zwieńczenie stanowi krzyż na pozłacanej kuli. W prezbiterium godny uwagi jest ołtarz główny z początku XVIII w. z obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem, rzeźbami Ewangelistów i figurą św. Elżbiety. Mieszczą się tu również dwa ołtarze boczne z końca XVIII w. oraz ołtarz z obrazem św. Anny. W kruchcie znajduje się krucyfiks z końca XIX w., a w zakrystii - kopia barokowego portretu Jana Koniecpolskiego. Obok świątyni stoją: dzwonnica z 1919 r., plebania z 1914 r., a w pobliżu murowana kuźnia z 1918 r.

Kościół pw. św. Rocha w Woli Wiązowej (gm. Rusiec)

Wzniesiony w latach 1948 - 1953. Nowa świątynia zastąpiła drewniany kościół z 1781 r., zniszczony w 1947 r. w wyniku pożaru. W jego wnętrzu znajdują się m.in. ołtarz, organy, dzwony oraz Droga Krzyżowa, późnobarokowy krucyfiks, barokowy krzyż procesyjny oraz monstrancja z końca XVIII w. Na terenie przykościelnym rosną liczne zabytkowe drzewa, jak: dąb szypułkowy, lipa, aleja grabowa oraz cisy.

Kościół pw. Narodzenia NMP w Szczercowie

Kościół neoromański wybudowany w latach 1870 - 1872. Po częściowym zniszczeniu przez działania wojenne z 1939 r., świątynię  odbudowano w latach 1945 - 1953. Do najcenniejszych elementów zabytkowych należą: barokowy ołtarz w jednej z naw bocznych oraz monstrancja z połowy XVIII w. Przy kościele stoi pomnik ku czci papieża Jana Pawła II, odsłonięty 16 października 1998 r.

Drewniana kaplica cmentarna pw. Św. Barbary w Szczercowie

Obiekt sakralny z I połowy XVIII w. zlokalizowany na cmentarzu parafialnym w Szczercowie. Kościółek wzniesiono prawdopodobnie w XVII wieku jako kościół parafialny we wsi Osińska Puszcza. Po pożarze kościoła parafialnego pod wezwaniem Św. Piotra i Pawła, w 1860 roku mieszkańcy Szczercowa zakupili drewniany kościół z Osińskiej Puszczy (kiedy elekcja tamtejszej parafii wygasła) i ustawili go w mieście. Po ukończeniu budowy obecnego murowanego kościoła (1870-1872) przeniesiono drewniany na cmentarz grzebalny, gdzie funkcjonuje do dziś jako kaplica p.w. Św. Barbary.

Kościół pw. Nawrócenia św. Pawła i Nawiedzenia NMP w Wygiełzowie (gm. Zelów)

Obecny drewniany kościół został wzniesiony w 1796 r., a przebudowany w 1932 r. Wnętrze kościoła zdobi liczący ponad 350 lat obraz Matki Bożej Madonny Anielskiej oraz ołtarze - główny i dwa boczne. Ponad 200 lat liczą natomiast: krzyż procesyjny, kielichy i relikwiarze. Znajduje się tu również piękna XVII-wieczna monstrancja. W sąsiedztwie świątyni stoi drewniana dzwonnica z tego samego okresu co świątynia z dwoma dzwonami we wnętrzu, a w pobliżu - współczesna plebania.

Kościół pw. św. Kazimierza i Barbary w Pożdżenicach (gm. Zelów)

Koniec XVIII w., pw. Św. Kazimierza i Św. Barbary, drewniany (modrzew). Ufundowany przez kasztelana sieradzkiego hrabiego Mączyńskiego. Boczne ołtarze mają kolor czarny - na znak żałoby narodowej. Jeszcze do niedawna czarny był też ołtarz główny. Jego pierwotny, zaskakująco niebieski kolor odkryto niedawno. Ołtarze i ambona z I połowy XVII w. są znacznie starsze niż kościółek, a pochodzą z kaplicy. Niemal 300 lat liczy zabytkowa monstrancja z herbami i inicjałami fundatora. Drewniana dzwonnica z XIX w.

Kościół pw. św. Teodora Męczennika w Kociszewie (gm. Zelów)

Drewniany kościół wzniesiony w 1765 r. lub 1775 r. Wnętrze świątyni zdobią eklektyczny ołtarz główny z 1878 r. pw. Matki Boskiej i św. Teodora Męczennika, a także dwa ołtarze boczne, starszy wykonano po 1765 r., nowszy - po 1878 r. Warte uwagi są również: barokowy fotel i rzeźbiona komoda z XVII stulecia, krucyfiks ołtarzowy z II poł. XVII w., figura anioła z końca XVII w., portret szlachcica z I poł. XVIII w., obraz „Opłakująca Syna” z XVIII w., a także tablica z 1666 r. z napisem w języka łacińskim, plebania z 1887 r., park przykościelny z końca XVIII w. W otoczeniu kościoła w Kociszewie znajduje się klon jawor o obwodzie pnia 340 cm, zaliczony do pomników przyrody.

Kościół pw. św. Wawrzyńca i Tomasza w Łobudzicach (gm. Zelów)

Drewniany kościół zbudowany w 1795 r., z fundacji Kazimierza Krzyckiego. We wnętrzu warto zwrócić uwagę na ołtarze - główny z przełomu XVII i XVIII w. z XVIII-wiecznym krucyfiksem oraz obrazem Matki Boskiej Pocieszenia i Niebieskiej Lekarki - oraz dwa boczne z ok. poł. XVIII w. Wartościowe są również drewniany chór muzyczny z organami piszczałkowymi, barokowe rzeźby z końca XVII i początku XVIII w. Oraz liczne wota. W sąsiedztwie świątyni znajduje się park pochodzący z końca XVIII w., drewniana dzwonnica z II poł. XIX w., a także murowana plebania z 1910 r. Kościół łobudzicki znajduje się na liście polskich sanktuariów maryjnych.

Kościoły w Zelowie - bogactwo wyznań

- Rzymsko-katolicki, najmłodszy w Zelowie - 1935 r., styl modernistyczny. Od 1995 r. odbywają się tutaj Letnie Koncerty Festiwalowe.
- Ewangelicko-reformowany, z 1825 r., klasycystyczny, murowany. Trójnawowe wnętrze, zgodnie z zasadami wiary Braci Czeskich, niemal pozbawione ozdób. Wewnątrz kościoła znajdują się inskrypcje czeskie, a w tym tablice ku czci Jana Husa i Jana Kalwina. Obok kościoła założono cmentarz, na którym do dzisiaj znajdują się nagrobki i pomniki z napisami w języku czeskim. Są wśród nich mogiły niektórych założycieli Zelowa.
- Ewangelicko-augsburski, z 1860 r., murowany, przy ul. Sienkiewicza. Przypomina raczej dworek szlachecki niż kościół. Organy z 1887 r. Dziś zelowska społeczność baptystów liczy 30 rodzin. W najlepszych czasach - prawie tysiąc.
- Ewangelicko-augsburski, z 1936 r., murowany, przy ul.Żeromskiego. Luterańska prostota, jednonawowy.