Mapa strony05-09-2017
3 września biało – czerwone flagi znów dumnie powiewały na Górach Borowskich, gdzie we wrześniu 1939 roku toczyły się zacięte walki polskich oddziałów z przeważającymi siłami wojsk niemieckich. Dowodzony przez Ludwika Czyżewskiego pułk piechoty dzielnie i z poświęceniem stawiał czoła zmasowanym atakom hitlerowskich dywizji. Na Górach Borowskich odbyła się uroczystość upamiętniająca wydarzenia września 1939 roku.
Odprawiono mszę świętą, odbył się apel poległych. W uroczystości uczestniczył Minister Obrony Narodowej Antoni Macierewicz
- Stoimy w miejscu, które słusznie zwane jest Polskimi Termopilami – mówił podczas uroczystości Antoni Macierewicz, Minister Obrony Narodowej. - 78 lat temu tu właśnie toczyły się jedne z najbardziej dramatycznych i krwawych walk o niepodległość Polski. Te wzgórza dziesiątki razy przechodziły z rąk do rąk walczących stron. Setki polskich żołnierzy straciło tutaj życie aby bronić ojczyzny, a w wymiarze strategicznym – aby bronić Warszawy, aby nie dopuścić wroga do stolicy Polski. I to się powiodło, choć koszty były okropne. A Warszawa dzięki temu broniła się prawie do końca tego pierwszego miesiąca II Wojny Światowej.
W uroczystościach uczestniczyli żołnierze 25. Brygady Kawalerii Powietrznej, 7 Dywizjonu Lotniczego w Nowym Glinniku W imieniu powiatu bełchatowskiego wiązankę pod pomnikiem Obrońców Gór Borowskich złożył Waldemar Wyczachowski, starosta bełchatowski.
Borowska Góra to trzy wzniesienia (279 m n.p.m) nazywane Górami Borowskimi, które znajdują się na południowy zachód od Piotrkowa Trybunalskiego i na wschód od Bełchatowa. We wrześniu 1939 roku obszar ten zabezpieczały wybrane jednostki Armii Łódź, aby chronić inne jednostki operacyjne głównej armii. Do obrony tego ważnego punktu strategicznego wyznaczono 2 Pułk Piechoty Legionów pod dowództwem płka Ludwika Czyżewskiego i 301. batalion czołgów.
- Stoimy w miejscu, które słusznie zwane jest Polskimi Termopilami – mówił podczas uroczystości Antoni Macierewicz, Minister Obrony Narodowej. - 78 lat temu tu właśnie toczyły się jedne z najbardziej dramatycznych i krwawych walk o niepodległość Polski. Te wzgórza dziesiątki razy przechodziły z rąk do rąk walczących stron. Setki polskich żołnierzy straciło tutaj życie aby bronić ojczyzny, a w wymiarze strategicznym – aby bronić Warszawy, aby nie dopuścić wroga do stolicy Polski. I to się powiodło, choć koszty były okropne. A Warszawa dzięki temu broniła się prawie do końca tego pierwszego miesiąca II Wojny Światowej.
W uroczystościach uczestniczyli żołnierze 25. Brygady Kawalerii Powietrznej, 7 Dywizjonu Lotniczego w Nowym Glinniku W imieniu powiatu bełchatowskiego wiązankę pod pomnikiem Obrońców Gór Borowskich złożył Waldemar Wyczachowski, starosta bełchatowski.
Borowska Góra to trzy wzniesienia (279 m n.p.m) nazywane Górami Borowskimi, które znajdują się na południowy zachód od Piotrkowa Trybunalskiego i na wschód od Bełchatowa. We wrześniu 1939 roku obszar ten zabezpieczały wybrane jednostki Armii Łódź, aby chronić inne jednostki operacyjne głównej armii. Do obrony tego ważnego punktu strategicznego wyznaczono 2 Pułk Piechoty Legionów pod dowództwem płka Ludwika Czyżewskiego i 301. batalion czołgów.
Krzysztof Borowski
Rzecznik prasowy
Starostwo Powiatowe w Bełchatowie
Rzecznik prasowy
Starostwo Powiatowe w Bełchatowie
Galeria artykułu
